به عبارت دیگر کنایه پوشیده سخن گفتن است درباره ی امری یا دریافت معنی معنی است از طریق استدلال

به چند کنایه توجه کنید:

دور ما یکی رو خط بکش(کنایه از نادیده گرفتن)

چه خاکی به سر بریزم(کنایه از چکار کنم)

توجه:گاهی کنایات به این آسانی یا مشهوری نیست.مثلا:

جهاندار سودابه را پیش خواند

در این مصرع جهاندار کنایه از کی کاووسه

فرق کنایه با استعاره:هر استعاره ای به تشبیه تبدیل میشود ولی کنایه این طور نیست.مثال:

فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید/شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد                       فردا استعاره از قیامت است یا کنایه؟حتما کنایه است چون نمیتوانیم بگوییم فردا مثل قیامت است.

صدف وار گوهر شناس راز/دهان جز به لؤلؤ نکردند باز

لؤلؤ استعاره سخنان با ارزش است چون میتوانیم ان را بع تشبیه تبدیل کنیم:سخنان مثل لؤلؤ با ارزشند...گوهرشناسان راز کنایه از عرفا هستند ولی گوهر شناسان استعاره از عارف است چون میتوانیم به تشبیه تبدیل و پاسخ درستی دریافت کنیم:عارف مثل گوهر شناس است

گاهی تمام بیت به صورت کنایه است:

چه دارد جهان جز دل و مهر یار/مگر توده هایی ز پندارها

تمام بیت کنایه از این است که جهان جز عشق چیزی نیست!!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: